таўхну́ць

‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. таўхну́ таўхнё́м
2-я ас. таўхне́ш таўхняце́
3-я ас. таўхне́ таўхну́ць
Прошлы час
м. таўхну́ў таўхну́лі
ж. таўхну́ла
н. таўхну́ла
Загадны лад
2-я ас. таўхні́ таўхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час таўхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)