тэ́кстава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| тэ́кстава |
- |
- |
тэкставі́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэкставі́к |
тэкставікі́ |
| Р. |
тэкставіка́ |
тэкставіко́ў |
| Д. |
тэкставіку́ |
тэкставіка́м |
| В. |
тэкставіка́ |
тэкставіко́ў |
| Т. |
тэкставіко́м |
тэкставіка́мі |
| М. |
тэкставіку́ |
тэкставіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
тэкставіні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэкставіні́т |
| Р. |
тэкставіні́ту |
| Д. |
тэкставіні́ту |
| В. |
тэкставіні́т |
| Т. |
тэкставіні́там |
| М. |
тэкставіні́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэкставіні́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэкставіні́тавы |
тэкставіні́тавая |
тэкставіні́тавае |
тэкставіні́тавыя |
| Р. |
тэкставіні́тавага |
тэкставіні́тавай
тэкставіні́тавае |
тэкставіні́тавага |
тэкставіні́тавых |
| Д. |
тэкставіні́таваму |
тэкставіні́тавай |
тэкставіні́таваму |
тэкставіні́тавым |
| В. |
тэкставіні́тавы (неадуш.)
тэкставіні́тавага (адуш.) |
тэкставіні́тавую |
тэкставіні́тавае |
тэкставіні́тавыя (неадуш.)
тэкставіні́тавых (адуш.) |
| Т. |
тэкставіні́тавым |
тэкставіні́тавай
тэкставіні́таваю |
тэкставіні́тавым |
тэкставіні́тавымі |
| М. |
тэкставіні́тавым |
тэкставіні́тавай |
тэкставіні́тавым |
тэкставіні́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тэ́кставы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэ́кставы |
тэ́кставая |
тэ́кставае |
тэ́кставыя |
| Р. |
тэ́кставага |
тэ́кставай
тэ́кставае |
тэ́кставага |
тэ́кставых |
| Д. |
тэ́кставаму |
тэ́кставай |
тэ́кставаму |
тэ́кставым |
| В. |
тэ́кставы (неадуш.)
тэ́кставага (адуш.) |
тэ́кставую |
тэ́кставае |
тэ́кставыя (неадуш.)
тэ́кставых (адуш.) |
| Т. |
тэ́кставым |
тэ́кставай
тэ́кставаю |
тэ́кставым |
тэ́кставымі |
| М. |
тэ́кставым |
тэ́кставай |
тэ́кставым |
тэ́кставых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэксталагі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| тэксталагі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэксталагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэксталагі́чны |
тэксталагі́чная |
тэксталагі́чнае |
тэксталагі́чныя |
| Р. |
тэксталагі́чнага |
тэксталагі́чнай
тэксталагі́чнае |
тэксталагі́чнага |
тэксталагі́чных |
| Д. |
тэксталагі́чнаму |
тэксталагі́чнай |
тэксталагі́чнаму |
тэксталагі́чным |
| В. |
тэксталагі́чны (неадуш.)
тэксталагі́чнага (адуш.) |
тэксталагі́чную |
тэксталагі́чнае |
тэксталагі́чныя (неадуш.)
тэксталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
тэксталагі́чным |
тэксталагі́чнай
тэксталагі́чнаю |
тэксталагі́чным |
тэксталагі́чнымі |
| М. |
тэксталагі́чным |
тэксталагі́чнай |
тэксталагі́чным |
тэксталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэксталі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэксталі́т |
| Р. |
тэксталі́ту |
| Д. |
тэксталі́ту |
| В. |
тэксталі́т |
| Т. |
тэксталі́там |
| М. |
тэксталі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэксталі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэксталі́тавы |
тэксталі́тавая |
тэксталі́тавае |
тэксталі́тавыя |
| Р. |
тэксталі́тавага |
тэксталі́тавай
тэксталі́тавае |
тэксталі́тавага |
тэксталі́тавых |
| Д. |
тэксталі́таваму |
тэксталі́тавай |
тэксталі́таваму |
тэксталі́тавым |
| В. |
тэксталі́тавы (неадуш.)
тэксталі́тавага (адуш.) |
тэксталі́тавую |
тэксталі́тавае |
тэксталі́тавыя (неадуш.)
тэксталі́тавых (адуш.) |
| Т. |
тэксталі́тавым |
тэксталі́тавай
тэксталі́таваю |
тэксталі́тавым |
тэксталі́тавымі |
| М. |
тэксталі́тавым |
тэксталі́тавай |
тэксталі́тавым |
тэксталі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.