тэкставі́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэкставі́к тэкставікі́
Р. тэкставіка́ тэкставіко́ў
Д. тэкставіку́ тэкставіка́м
В. тэкставіка́ тэкставіко́ў
Т. тэкставіко́м тэкставіка́мі
М. тэкставіку́ тэкставіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)