трыката́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыката́жнік |
трыката́жнікі |
Р. |
трыката́жніка |
трыката́жнікаў |
Д. |
трыката́жніку |
трыката́жнікам |
В. |
трыката́жніка |
трыката́жнікаў |
Т. |
трыката́жнікам |
трыката́жнікамі |
М. |
трыката́жніку |
трыката́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыката́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыката́жніца |
трыката́жніцы |
Р. |
трыката́жніцы |
трыката́жніц |
Д. |
трыката́жніцы |
трыката́жніцам |
В. |
трыката́жніцу |
трыката́жніц |
Т. |
трыката́жніцай трыката́жніцаю |
трыката́жніцамі |
М. |
трыката́жніцы |
трыката́жніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыката́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трыката́жны |
трыката́жная |
трыката́жнае |
трыката́жныя |
Р. |
трыката́жнага |
трыката́жнай трыката́жнае |
трыката́жнага |
трыката́жных |
Д. |
трыката́жнаму |
трыката́жнай |
трыката́жнаму |
трыката́жным |
В. |
трыката́жны (неадуш.) трыката́жнага (адуш.) |
трыката́жную |
трыката́жнае |
трыката́жныя (неадуш.) трыката́жных (адуш.) |
Т. |
трыката́жным |
трыката́жнай трыката́жнаю |
трыката́жным |
трыката́жнымі |
М. |
трыката́жным |
трыката́жнай |
трыката́жным |
трыката́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыкаці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
трыкаці́н |
Р. |
трыкаці́ну |
Д. |
трыкаці́ну |
В. |
трыкаці́н |
Т. |
трыкаці́нам |
М. |
трыкаці́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трыко́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыко́ |
трыко́ |
Р. |
трыко́ |
трыко́ |
Д. |
трыко́ |
трыко́ |
В. |
трыко́ |
трыко́ |
Т. |
трыко́ |
трыко́ |
М. |
трыко́ |
трыко́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трыко́вы |
трыко́вая |
трыко́вае |
трыко́выя |
Р. |
трыко́вага |
трыко́вай трыко́вае |
трыко́вага |
трыко́вых |
Д. |
трыко́ваму |
трыко́вай |
трыко́ваму |
трыко́вым |
В. |
трыко́вы (неадуш.) трыко́вага (адуш.) |
трыко́вую |
трыко́вае |
трыко́выя (неадуш.) трыко́вых (адуш.) |
Т. |
трыко́вым |
трыко́вай трыко́ваю |
трыко́вым |
трыко́вымі |
М. |
трыко́вым |
трыко́вай |
трыко́вым |
трыко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыко́нх
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыко́нх |
трыко́нхі |
Р. |
трыко́нха |
трыко́нхаў |
Д. |
трыко́нху |
трыко́нхам |
В. |
трыко́нх |
трыко́нхі |
Т. |
трыко́нхам |
трыко́нхамі |
М. |
трыко́нху |
трыко́нхах |
Крыніцы:
piskunou2012.