трыкаці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыкаці́н
Р. трыкаці́ну
Д. трыкаці́ну
В. трыкаці́н
Т. трыкаці́нам
М. трыкаці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)