Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

епіскапа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. епіскапа́льны епіскапа́льная епіскапа́льнае епіскапа́льныя
Р. епіскапа́льнага епіскапа́льнай
епіскапа́льнае
епіскапа́льнага епіскапа́льных
Д. епіскапа́льнаму епіскапа́льнай епіскапа́льнаму епіскапа́льным
В. епіскапа́льны (неадуш.)
епіскапа́льнага (адуш.)
епіскапа́льную епіскапа́льнае епіскапа́льныя (неадуш.)
епіскапа́льных (адуш.)
Т. епіскапа́льным епіскапа́льнай
епіскапа́льнаю
епіскапа́льным епіскапа́льнымі
М. епіскапа́льным епіскапа́льнай епіскапа́льным епіскапа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

епіскапа́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. епіскапа́т
Р. епіскапа́ту
Д. епіскапа́ту
В. епіскапа́т
Т. епіскапа́там
М. епіскапа́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

епі́скапскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. епі́скапскі епі́скапская епі́скапскае епі́скапскія
Р. епі́скапскага епі́скапскай
епі́скапскае
епі́скапскага епі́скапскіх
Д. епі́скапскаму епі́скапскай епі́скапскаму епі́скапскім
В. епі́скапскі (неадуш.)
епі́скапскага (адуш.)
епі́скапскую епі́скапскае епі́скапскія (неадуш.)
епі́скапскіх (адуш.)
Т. епі́скапскім епі́скапскай
епі́скапскаю
епі́скапскім епі́скапскімі
М. епі́скапскім епі́скапскай епі́скапскім епі́скапскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

епі́скапства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. епі́скапства
Р. епі́скапства
Д. епі́скапству
В. епі́скапства
Т. епі́скапствам
М. епі́скапстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

епітрахі́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. епітрахі́ль епітрахі́лі
Р. епітрахі́лі епітрахі́лей
епітрахі́ляў
Д. епітрахі́лі епітрахі́лям
В. епітрахі́ль епітрахі́лі
Т. епітрахі́ллю епітрахі́лямі
М. епітрахі́лі епітрахі́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

епітым’я́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. епітым’я́
Р. епітым’і́
Д. епітым’і́
В. епітым’ю́
Т. епітым’ё́й
епітым’ё́ю
М. епітым’і́

Іншыя варыянты: епіты́м’я.

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

епіты́м’я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. епіты́м’я
Р. епіты́м’і
Д. епіты́м’і
В. епіты́м’ю
Т. епіты́м’яй
епіты́м’яю
М. епіты́м’і

Іншыя варыянты: епітым’я́.

Крыніцы: sbm2012.

Епіфа́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Епіфа́нь
Р. Епіфа́ні
Д. Епіфа́ні
В. Епіфа́нь
Т. Епіфа́нню
М. Епіфа́ні

епіцім’я́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. епіцім’я́
Р. епіцім’і́
Д. епіцім’і́
В. епіцім’ю́
Т. епіцім’ё́й
епіцім’ё́ю
М. епіцім’і́

Крыніцы: tsblm1996.

е́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. е́р е́ры
Р. е́ра е́раў
Д. е́ру е́рам
В. е́р е́ры
Т. е́рам е́рамі
М. е́ры е́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.