епіскапа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
епіскапа́льны |
епіскапа́льная |
епіскапа́льнае |
епіскапа́льныя |
Р. |
епіскапа́льнага |
епіскапа́льнай епіскапа́льнае |
епіскапа́льнага |
епіскапа́льных |
Д. |
епіскапа́льнаму |
епіскапа́льнай |
епіскапа́льнаму |
епіскапа́льным |
В. |
епіскапа́льны (неадуш.) епіскапа́льнага (адуш.) |
епіскапа́льную |
епіскапа́льнае |
епіскапа́льныя (неадуш.) епіскапа́льных (адуш.) |
Т. |
епіскапа́льным |
епіскапа́льнай епіскапа́льнаю |
епіскапа́льным |
епіскапа́льнымі |
М. |
епіскапа́льным |
епіскапа́льнай |
епіскапа́льным |
епіскапа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
епіскапа́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
епіскапа́т |
Р. |
епіскапа́ту |
Д. |
епіскапа́ту |
В. |
епіскапа́т |
Т. |
епіскапа́там |
М. |
епіскапа́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
епі́скапскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
епі́скапскі |
епі́скапская |
епі́скапскае |
епі́скапскія |
Р. |
епі́скапскага |
епі́скапскай епі́скапскае |
епі́скапскага |
епі́скапскіх |
Д. |
епі́скапскаму |
епі́скапскай |
епі́скапскаму |
епі́скапскім |
В. |
епі́скапскі (неадуш.) епі́скапскага (адуш.) |
епі́скапскую |
епі́скапскае |
епі́скапскія (неадуш.) епі́скапскіх (адуш.) |
Т. |
епі́скапскім |
епі́скапскай епі́скапскаю |
епі́скапскім |
епі́скапскімі |
М. |
епі́скапскім |
епі́скапскай |
епі́скапскім |
епі́скапскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
епі́скапства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
епі́скапства |
Р. |
епі́скапства |
Д. |
епі́скапству |
В. |
епі́скапства |
Т. |
епі́скапствам |
М. |
епі́скапстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
епітрахі́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
епітрахі́ль |
епітрахі́лі |
Р. |
епітрахі́лі |
епітрахі́лей епітрахі́ляў |
Д. |
епітрахі́лі |
епітрахі́лям |
В. |
епітрахі́ль |
епітрахі́лі |
Т. |
епітрахі́ллю |
епітрахі́лямі |
М. |
епітрахі́лі |
епітрахі́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
епітым’я́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
епітым’я́ |
Р. |
епітым’і́ |
Д. |
епітым’і́ |
В. |
епітым’ю́ |
Т. |
епітым’ё́й епітым’ё́ю |
М. |
епітым’і́ |
Іншыя варыянты:
епіты́м’я.
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
епіты́м’я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
епіты́м’я |
Р. |
епіты́м’і |
Д. |
епіты́м’і |
В. |
епіты́м’ю |
Т. |
епіты́м’яй епіты́м’яю |
М. |
епіты́м’і |
Іншыя варыянты:
епітым’я́.
Крыніцы:
sbm2012.
Епіфа́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Епіфа́нь |
Р. |
Епіфа́ні |
Д. |
Епіфа́ні |
В. |
Епіфа́нь |
Т. |
Епіфа́нню |
М. |
Епіфа́ні |
епіцім’я́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
епіцім’я́ |
Р. |
епіцім’і́ |
Д. |
епіцім’і́ |
В. |
епіцім’ю́ |
Т. |
епіцім’ё́й епіцім’ё́ю |
М. |
епіцім’і́ |
Крыніцы:
tsblm1996.
е́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
е́р |
е́ры |
Р. |
е́ра |
е́раў |
Д. |
е́ру |
е́рам |
В. |
е́р |
е́ры |
Т. |
е́рам |
е́рамі |
М. |
е́ры |
е́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.