епітым’я́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. епітым’я́
Р. епітым’і́
Д. епітым’і́
В. епітым’ю́
Т. епітым’ё́й
епітым’ё́ю
М. епітым’і́

Іншыя варыянты: епіты́м’я.

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)