епіты́м’я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| епіты́м’я | |
| епіты́м’і | |
| епіты́м’і | |
| епіты́м’ю | |
| епіты́м’яй епіты́м’яю |
|
| епіты́м’і |
Іншыя варыянты: епітым’я́.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)