Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

вельвеці́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вельвеці́навы вельвеці́навая вельвеці́навае вельвеці́навыя
Р. вельвеці́навага вельвеці́навай
вельвеці́навае		 вельвеці́навага вельвеці́навых
Д. вельвеці́наваму вельвеці́навай вельвеці́наваму вельвеці́навым
В. вельвеці́навы (неадуш.)
вельвеці́навага (адуш.)		 вельвеці́навую вельвеці́навае вельвеці́навыя (неадуш.)
вельвеці́навых (адуш.)
Т. вельвеці́навым вельвеці́навай
вельвеці́наваю		 вельвеці́навым вельвеці́навымі
М. вельвеці́навым вельвеці́навай вельвеці́навым вельвеці́навых

Крыніцы: piskunou2012.

вельві́чыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вельві́чыя вельві́чыі
Р. вельві́чыі вельві́чый
Д. вельві́чыі вельві́чыям
В. вельві́чыю вельві́чыі
Т. вельві́чыяй
вельві́чыяю		 вельві́чыямі
М. вельві́чыі вельві́чыях

Крыніцы: piskunou2012.

вельзеву́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вельзеву́л вельзеву́лы
Р. вельзеву́ла вельзеву́лаў
Д. вельзеву́лу вельзеву́лам
В. вельзеву́ла вельзеву́лаў
Т. вельзеву́лам вельзеву́ламі
М. вельзеву́ле вельзеву́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Вельзеву́л

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вельзеву́л
Р. Вельзеву́ла
Д. Вельзеву́лу
В. Вельзеву́ла
Т. Вельзеву́лам
М. Вельзеву́ле

Крыніцы: piskunou2012.

ве́лькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́лькі ве́лькая ве́лькае ве́лькія
Р. ве́лькага ве́лькай
ве́лькае		 ве́лькага ве́лькіх
Д. ве́лькаму ве́лькай ве́лькаму ве́лькім
В. ве́лькі (неадуш.)
ве́лькага (адуш.)		 ве́лькую ве́лькае ве́лькія (неадуш.)
ве́лькіх (адуш.)
Т. ве́лькім ве́лькай
ве́лькаю		 ве́лькім ве́лькімі
М. ве́лькім ве́лькай ве́лькім ве́лькіх

Крыніцы: piskunou2012.

ве́льмі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ве́льмі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вельмішано́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вельмішано́ўны вельмішано́ўная вельмішано́ўнае вельмішано́ўныя
Р. вельмішано́ўнага вельмішано́ўнай
вельмішано́ўнае		 вельмішано́ўнага вельмішано́ўных
Д. вельмішано́ўнаму вельмішано́ўнай вельмішано́ўнаму вельмішано́ўным
В. вельмішано́ўны (неадуш.)
вельмішано́ўнага (адуш.)		 вельмішано́ўную вельмішано́ўнае вельмішано́ўныя (неадуш.)
вельмішано́ўных (адуш.)
Т. вельмішано́ўным вельмішано́ўнай
вельмішано́ўнаю		 вельмішано́ўным вельмішано́ўнымі
М. вельмішано́ўным вельмішано́ўнай вельмішано́ўным вельмішано́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Вельмуты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вельмуты́
Р. Вельмуто́ў
Д. Вельмута́м
В. Вельмуты́
Т. Вельмута́мі
М. Вельмута́х

ве́льс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́льс ве́льсы
Р. ве́льса ве́льсаў
Д. ве́льсу ве́льсам
В. ве́льс ве́льсы
Т. ве́льсам ве́льсамі
М. ве́льсе ве́льсах

Крыніцы: piskunou2012.

вельцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вельцава́нне
Р. вельцава́ння
Д. вельцава́нню
В. вельцава́нне
Т. вельцава́ннем
М. вельцава́нні

Крыніцы: piskunou2012.