Вельмуты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вельмуты́
Р. Вельмуто́ў
Д. Вельмута́м
В. Вельмуты́
Т. Вельмута́мі
М. Вельмута́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)