бу́рка
‘шырокая і доўгая адзежына з башлыком; род плашча або накідкі, якой карыстаюцца коннікі на Каўказе’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бу́рка |
бу́ркі |
Р. |
бу́ркі |
бу́рак |
Д. |
бу́рцы |
бу́ркам |
В. |
бу́рку |
бу́ркі |
Т. |
бу́ркай бу́ркаю |
бу́ркамі |
М. |
бу́рцы |
бу́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
буркава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
буркава́нне |
Р. |
буркава́ння |
Д. |
буркава́нню |
В. |
буркава́нне |
Т. |
буркава́ннем |
М. |
буркава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
буркава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бурку́ю |
бурку́ем |
2-я ас. |
бурку́еш |
бурку́еце |
3-я ас. |
бурку́е |
бурку́юць |
Прошлы час |
м. |
буркава́ў |
буркава́лі |
ж. |
буркава́ла |
н. |
буркава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
бурку́й |
бурку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бурку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бу́ркала
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бу́ркала |
бу́ркалы |
Р. |
бу́ркалы |
бу́ркалаў |
Д. |
бу́ркале |
бу́ркалам |
В. |
бу́ркалу |
бу́ркалаў |
Т. |
бу́ркалай бу́ркалаю |
бу́ркаламі |
М. |
бу́ркале |
бу́ркалах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
бу́ркала
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бу́ркала |
бу́ркалы |
Р. |
бу́ркалы |
бу́ркалаў |
Д. |
бу́ркалу |
бу́ркалам |
В. |
бу́ркалу |
бу́ркалаў |
Т. |
бу́ркалам |
бу́ркаламі |
М. |
бу́ркале |
бу́ркалах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
бу́ркалы
‘вочы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
бу́ркалы |
Р. |
бу́ркалаў |
Д. |
бу́ркалам |
В. |
бу́ркалы |
Т. |
бу́ркаламі |
М. |
бу́ркалах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
бу́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бу́рканне |
Р. |
бу́ркання |
Д. |
бу́рканню |
В. |
бу́рканне |
Т. |
бу́рканнем |
М. |
бу́рканні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
буркану́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
буркану́ |
бурканё́м |
2-я ас. |
буркане́ш |
бурканяце́ |
3-я ас. |
буркане́ |
буркану́ць |
Прошлы час |
м. |
буркану́ў |
буркану́лі |
ж. |
буркану́ла |
н. |
буркану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
буркані́ |
буркані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
буркану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бу́ркат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бу́ркат |
Р. |
бу́ркату |
Д. |
бу́ркату |
В. |
бу́ркат |
Т. |
бу́ркатам |
М. |
бу́ркаце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бурката́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бурката́нне |
бурката́нні |
Р. |
бурката́ння |
бурката́нняў |
Д. |
бурката́нню |
бурката́нням |
В. |
бурката́нне |
бурката́нні |
Т. |
бурката́ннем |
бурката́ннямі |
М. |
бурката́нні |
бурката́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.