бурката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бурката́нне бурката́нні
Р. бурката́ння бурката́нняў
Д. бурката́нню бурката́нням
В. бурката́нне бурката́нні
Т. бурката́ннем бурката́ннямі
М. бурката́нні бурката́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)