аўстэні́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўстэні́тны |
аўстэні́тная |
аўстэні́тнае |
аўстэні́тныя |
| Р. |
аўстэні́тнага |
аўстэні́тнай аўстэні́тнае |
аўстэні́тнага |
аўстэні́тных |
| Д. |
аўстэні́тнаму |
аўстэні́тнай |
аўстэні́тнаму |
аўстэні́тным |
| В. |
аўстэні́тны (неадуш.) аўстэні́тнага (адуш.) |
аўстэні́тную |
аўстэні́тнае |
аўстэні́тныя (неадуш.) аўстэні́тных (адуш.) |
| Т. |
аўстэні́тным |
аўстэні́тнай аўстэні́тнаю |
аўстэні́тным |
аўстэні́тнымі |
| М. |
аўстэні́тным |
аўстэні́тнай |
аўстэні́тным |
аўстэні́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
А́ўстэрліц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
А́ўстэрліц |
| Р. |
А́ўстэрліца |
| Д. |
А́ўстэрліцу |
| В. |
А́ўстэрліц |
| Т. |
А́ўстэрліцам |
| М. |
А́ўстэрліцы |
аўстэ́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўстэ́рыя |
аўстэ́рыі |
| Р. |
аўстэ́рыі |
аўстэ́рый |
| Д. |
аўстэ́рыі |
аўстэ́рыям |
| В. |
аўстэ́рыю |
аўстэ́рыі |
| Т. |
аўстэ́рыяй аўстэ́рыяю |
аўстэ́рыямі |
| М. |
аўстэ́рыі |
аўстэ́рыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўсюга́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўсюга́н |
| Р. |
аўсюга́ну |
| Д. |
аўсюга́ну |
| В. |
аўсюга́н |
| Т. |
аўсюга́нам |
| М. |
аўсюга́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўсю́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўсю́к |
| Р. |
аўсюку́ |
| Д. |
аўсюку́ |
| В. |
аўсю́к |
| Т. |
аўсюко́м |
| М. |
аўсюку́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўсюкаадбо́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўсюкаадбо́рнік |
аўсюкаадбо́рнікі |
| Р. |
аўсюкаадбо́рніка |
аўсюкаадбо́рнікаў |
| Д. |
аўсюкаадбо́рніку |
аўсюкаадбо́рнікам |
| В. |
аўсюкаадбо́рнік |
аўсюкаадбо́рнікі |
| Т. |
аўсюкаадбо́рнікам |
аўсюкаадбо́рнікамі |
| М. |
аўсюкаадбо́рніку |
аўсюкаадбо́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўсюко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўсюко́вы |
аўсюко́вая |
аўсюко́вае |
аўсюко́выя |
| Р. |
аўсюко́вага |
аўсюко́вай аўсюко́вае |
аўсюко́вага |
аўсюко́вых |
| Д. |
аўсюко́ваму |
аўсюко́вай |
аўсюко́ваму |
аўсюко́вым |
| В. |
аўсюко́вы (неадуш.) аўсюко́вага (адуш.) |
аўсюко́вую |
аўсюко́вае |
аўсюко́выя (неадуш.) аўсюко́вых (адуш.) |
| Т. |
аўсюко́вым |
аўсюко́вай аўсюко́ваю |
аўсюко́вым |
аўсюко́вымі |
| М. |
аўсюко́вым |
аўсюко́вай |
аўсюко́вым |
аўсюко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Аўся́дава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Аўся́дава |
| Р. |
Аўся́дава |
| Д. |
Аўся́даву |
| В. |
Аўся́дава |
| Т. |
Аўся́давам |
| М. |
Аўся́даве |
Аўсямі́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Аўсямі́рава |
| Р. |
Аўсямі́рава |
| Д. |
Аўсямі́раву |
| В. |
Аўсямі́рава |
| Т. |
Аўсямі́равам |
| М. |
Аўсямі́раве |