аўстэні́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўстэні́тны аўстэні́тная аўстэні́тнае аўстэні́тныя
Р. аўстэні́тнага аўстэні́тнай
аўстэні́тнае		 аўстэні́тнага аўстэні́тных
Д. аўстэні́тнаму аўстэні́тнай аўстэні́тнаму аўстэні́тным
В. аўстэні́тны (неадуш.)
аўстэні́тнага (адуш.)		 аўстэні́тную аўстэні́тнае аўстэні́тныя (неадуш.)
аўстэні́тных (адуш.)
Т. аўстэні́тным аўстэні́тнай
аўстэні́тнаю		 аўстэні́тным аўстэні́тнымі
М. аўстэні́тным аўстэні́тнай аўстэні́тным аўстэні́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)