Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

асаро́млены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асаро́млены асаро́мленая асаро́мленае асаро́мленыя
Р. асаро́мленага асаро́мленай
асаро́мленае
асаро́мленага асаро́мленых
Д. асаро́мленаму асаро́мленай асаро́мленаму асаро́мленым
В. асаро́млены (неадуш.)
асаро́мленага (адуш.)
асаро́мленую асаро́мленае асаро́мленыя (неадуш.)
асаро́мленых (адуш.)
Т. асаро́мленым асаро́мленай
асаро́мленаю
асаро́мленым асаро́мленымі
М. асаро́мленым асаро́мленай асаро́мленым асаро́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асаро́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асаро́млены асаро́мленая асаро́мленае асаро́мленыя
Р. асаро́мленага асаро́мленай
асаро́мленае
асаро́мленага асаро́мленых
Д. асаро́мленаму асаро́мленай асаро́мленаму асаро́мленым
В. асаро́млены (неадуш.)
асаро́мленага (адуш.)
асаро́мленую асаро́мленае асаро́мленыя (неадуш.)
асаро́мленых (адуш.)
Т. асаро́мленым асаро́мленай
асаро́мленаю
асаро́мленым асаро́мленымі
М. асаро́мленым асаро́мленай асаро́мленым асаро́мленых

Кароткая форма: асаро́млена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асартыме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. асартыме́нт
Р. асартыме́нту
Д. асартыме́нту
В. асартыме́нт
Т. асартыме́нтам
М. асартыме́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асартыме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асартыме́нтны асартыме́нтная асартыме́нтнае асартыме́нтныя
Р. асартыме́нтнага асартыме́нтнай
асартыме́нтнае
асартыме́нтнага асартыме́нтных
Д. асартыме́нтнаму асартыме́нтнай асартыме́нтнаму асартыме́нтным
В. асартыме́нтны (неадуш.)
асартыме́нтнага (адуш.)
асартыме́нтную асартыме́нтнае асартыме́нтныя (неадуш.)
асартыме́нтных (адуш.)
Т. асартыме́нтным асартыме́нтнай
асартыме́нтнаю
асартыме́нтным асартыме́нтнымі
М. асартыме́нтным асартыме́нтнай асартыме́нтным асартыме́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асарці́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз.
Н. асарці́
Р. асарці́
Д. асарці́
В. асарці́
Т. асарці́
М. асарці́

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асарэ́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асарэ́віцкі асарэ́віцкая асарэ́віцкае асарэ́віцкія
Р. асарэ́віцкага асарэ́віцкай
асарэ́віцкае
асарэ́віцкага асарэ́віцкіх
Д. асарэ́віцкаму асарэ́віцкай асарэ́віцкаму асарэ́віцкім
В. асарэ́віцкі (неадуш.)
асарэ́віцкага (адуш.)
асарэ́віцкую асарэ́віцкае асарэ́віцкія (неадуш.)
асарэ́віцкіх (адуш.)
Т. асарэ́віцкім асарэ́віцкай
асарэ́віцкаю
асарэ́віцкім асарэ́віцкімі
М. асарэ́віцкім асарэ́віцкай асарэ́віцкім асарэ́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Асарэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асарэ́вічы
Р. Асарэ́віч
Асарэ́вічаў
Д. Асарэ́вічам
В. Асарэ́вічы
Т. Асарэ́вічамі
М. Асарэ́вічах

асатане́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асатане́ласць
Р. асатане́ласці
Д. асатане́ласці
В. асатане́ласць
Т. асатане́ласцю
М. асатане́ласці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

асатане́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асатане́лы асатане́лая асатане́лае асатане́лыя
Р. асатане́лага асатане́лай
асатане́лае
асатане́лага асатане́лых
Д. асатане́ламу асатане́лай асатане́ламу асатане́лым
В. асатане́лы (неадуш.)
асатане́лага (адуш.)
асатане́лую асатане́лае асатане́лыя (неадуш.)
асатане́лых (адуш.)
Т. асатане́лым асатане́лай
асатане́лаю
асатане́лым асатане́лымі
М. асатане́лым асатане́лай асатане́лым асатане́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асатане́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асатане́ю асатане́ем
2-я ас. асатане́еш асатане́еце
3-я ас. асатане́е асатане́юць
Прошлы час
м. асатане́ў асатане́лі
ж. асатане́ла
н. асатане́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час асатане́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.