зняна́цку
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| зняна́цку |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зняпра́ўджанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зняпра́ўджанне |
зняпра́ўджанні |
| Р. |
зняпра́ўджання |
зняпра́ўджанняў |
| Д. |
зняпра́ўджанню |
зняпра́ўджанням |
| В. |
зняпра́ўджанне |
зняпра́ўджанні |
| Т. |
зняпра́ўджаннем |
зняпра́ўджаннямі |
| М. |
зняпра́ўджанні |
зняпра́ўджаннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
зняпра́ўджвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зняпра́ўджваецца |
зняпра́ўджваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зняпра́ўджваўся |
зняпра́ўджваліся |
| ж. |
зняпра́ўджвалася |
| н. |
зняпра́ўджвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зняпра́ўджваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зняпра́ўджваць
‘сказаць пра каго-небудзь, што-небудзь няпраўду’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зняпра́ўджваю |
зняпра́ўджваем |
| 2-я ас. |
зняпра́ўджваеш |
зняпра́ўджваеце |
| 3-я ас. |
зняпра́ўджвае |
зняпра́ўджваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зняпра́ўджваў |
зняпра́ўджвалі |
| ж. |
зняпра́ўджвала |
| н. |
зняпра́ўджвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зняпра́ўджвай |
зняпра́ўджвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зняпра́ўджваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зняпра́ўдзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зняпра́ўджу |
зняпра́ўдзім |
| 2-я ас. |
зняпра́ўдзіш |
зняпра́ўдзіце |
| 3-я ас. |
зняпра́ўдзіць |
зняпра́ўдзяць |
| Прошлы час |
| м. |
зняпра́ўдзіў |
зняпра́ўдзілі |
| ж. |
зняпра́ўдзіла |
| н. |
зняпра́ўдзіла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зняпра́ўдзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зняпэ́ўніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зняпэ́ўню |
зняпэ́ўнім |
| 2-я ас. |
зняпэ́ўніш |
зняпэ́ўніце |
| 3-я ас. |
зняпэ́ўніць |
зняпэ́ўняць |
| Прошлы час |
| м. |
зняпэ́ўніў |
зняпэ́ўнілі |
| ж. |
зняпэ́ўніла |
| н. |
зняпэ́ўніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зняпэ́ўні |
зняпэ́ўніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зняпэ́ўніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знясі́лена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| знясі́лена |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
знясі́ленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знясі́ленасць |
| Р. |
знясі́ленасці |
| Д. |
знясі́ленасці |
| В. |
знясі́ленасць |
| Т. |
знясі́ленасцю |
| М. |
знясі́ленасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.