зняпра́ўджанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зняпра́ўджанне зняпра́ўджанні
Р. зняпра́ўджання зняпра́ўджанняў
Д. зняпра́ўджанню зняпра́ўджанням
В. зняпра́ўджанне зняпра́ўджанні
Т. зняпра́ўджаннем зняпра́ўджаннямі
М. зняпра́ўджанні зняпра́ўджаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)