Verbum

анлайнавы слоўнік

асянё́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асянё́ны	асянё́ная	асянё́нае	асянё́ныя
Р.	асянё́нага	асянё́най асянё́нае	асянё́нага	асянё́ных
Д.	асянё́наму	асянё́най	асянё́наму	асянё́ным
В.	асянё́ны (неадуш.) асянё́нага (адуш.)	асянё́ную	асянё́нае	асянё́ныя (неадуш.) асянё́ных (адуш.)
Т.	асянё́ным	асянё́най асянё́наю	асянё́ным	асянё́нымі
М.	асянё́ным	асянё́най	асянё́ным	асянё́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асянё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асянё́ны	асянё́ная	асянё́нае	асянё́ныя
Р.	асянё́нага	асянё́най асянё́нае	асянё́нага	асянё́ных
Д.	асянё́наму	асянё́най	асянё́наму	асянё́ным
В.	асянё́ны (неадуш.) асянё́нага (адуш.)	асянё́ную	асянё́нае	асянё́ныя (неадуш.) асянё́ных (адуш.)
Т.	асянё́ным	асянё́най асянё́наю	асянё́ным	асянё́нымі
М.	асянё́ным	асянё́най	асянё́ным	асянё́ных

Кароткая форма: асянё́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асяні́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

асяні́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асянско́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

асяня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

асяня́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асярне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

асяро́дак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асяро́дак

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне