знахо́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знахо́джаны |
знахо́джаная |
знахо́джанае |
знахо́джаныя |
| Р. |
знахо́джанага |
знахо́джанай знахо́джанае |
знахо́джанага |
знахо́джаных |
| Д. |
знахо́джанаму |
знахо́джанай |
знахо́джанаму |
знахо́джаным |
| В. |
знахо́джаны (неадуш.) знахо́джанага (адуш.) |
знахо́джаную |
знахо́джанае |
знахо́джаныя (неадуш.) знахо́джаных (адуш.) |
| Т. |
знахо́джаным |
знахо́джанай знахо́джанаю |
знахо́джаным |
знахо́джанымі |
| М. |
знахо́джаным |
знахо́джанай |
знахо́джаным |
знахо́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знахо́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знахо́джуся |
знахо́дзімся |
| 2-я ас. |
знахо́дзішся |
знахо́дзіцеся |
| 3-я ас. |
знахо́дзіцца |
знахо́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
знахо́дзіўся |
знахо́дзіліся |
| ж. |
знахо́дзілася |
| н. |
знахо́дзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знахо́дзься |
знахо́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
знахо́дзячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахо́дзіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знахо́джу |
знахо́дзім |
| 2-я ас. |
знахо́дзіш |
знахо́дзіце |
| 3-я ас. |
знахо́дзіць |
знахо́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
знахо́дзіў |
знахо́дзілі |
| ж. |
знахо́дзіла |
| н. |
знахо́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знахо́дзь |
знахо́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
знахо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахо́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знахо́дка |
знахо́дкі |
| Р. |
знахо́дкі |
знахо́дак |
| Д. |
знахо́дцы |
знахо́дкам |
| В. |
знахо́дку |
знахо́дкі |
| Т. |
знахо́дкай знахо́дкаю |
знахо́дкамі |
| М. |
знахо́дцы |
знахо́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахо́дліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| знахо́дліва |
знахо́длівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
знахо́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знахо́длівасць |
| Р. |
знахо́длівасці |
| Д. |
знахо́длівасці |
| В. |
знахо́длівасць |
| Т. |
знахо́длівасцю |
| М. |
знахо́длівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахо́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знахо́длівы |
знахо́длівая |
знахо́длівае |
знахо́длівыя |
| Р. |
знахо́длівага |
знахо́длівай знахо́длівае |
знахо́длівага |
знахо́длівых |
| Д. |
знахо́дліваму |
знахо́длівай |
знахо́дліваму |
знахо́длівым |
| В. |
знахо́длівы (неадуш.) знахо́длівага (адуш.) |
знахо́длівую |
знахо́длівае |
знахо́длівыя (неадуш.) знахо́длівых (адуш.) |
| Т. |
знахо́длівым |
знахо́длівай знахо́дліваю |
знахо́длівым |
знахо́длівымі |
| М. |
знахо́длівым |
знахо́длівай |
знахо́длівым |
знахо́длівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахо́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знахо́днік |
знахо́днікі |
| Р. |
знахо́дніка |
знахо́днікаў |
| Д. |
знахо́дніку |
знахо́днікам |
| В. |
знахо́дніка |
знахо́днікаў |
| Т. |
знахо́днікам |
знахо́днікамі |
| М. |
знахо́дніку |
знахо́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
знахо́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знахо́дніца |
знахо́дніцы |
| Р. |
знахо́дніцы |
знахо́дніц |
| Д. |
знахо́дніцы |
знахо́дніцам |
| В. |
знахо́дніцу |
знахо́дніц |
| Т. |
знахо́дніцай знахо́дніцаю |
знахо́дніцамі |
| М. |
знахо́дніцы |
знахо́дніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.