знахо́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| знахо́дніца | знахо́дніцы | |
| знахо́дніцы | знахо́дніц | |
| знахо́дніцы | знахо́дніцам | |
| знахо́дніцу | знахо́дніц | |
| знахо́дніцай знахо́дніцаю |
знахо́дніцамі | |
| знахо́дніцы | знахо́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)