знаха́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знаха́лю |
знаха́лім |
| 2-я ас. |
знаха́ліш |
знаха́ліце |
| 3-я ас. |
знаха́ліць |
знаха́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
знаха́ліў |
знаха́лілі |
| ж. |
знаха́ліла |
| н. |
знаха́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знаха́ль |
знаха́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знаха́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знаха́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знаха́р |
знахары́ |
| Р. |
знахара́ |
знахаро́ў |
| Д. |
знахару́ |
знахара́м |
| В. |
знахара́ |
знахаро́ў |
| Т. |
знахаро́м |
знахара́мі |
| М. |
знахару́ |
знахара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахарава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знахару́ю |
знахару́ем |
| 2-я ас. |
знахару́еш |
знахару́еце |
| 3-я ас. |
знахару́е |
знахару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
знахарава́ў |
знахарава́лі |
| ж. |
знахарава́ла |
| н. |
знахарава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знахару́й |
знахару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
знахару́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знаха́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знаха́рка |
знаха́ркі |
| Р. |
знаха́ркі |
знаха́рак |
| Д. |
знаха́рцы |
знаха́ркам |
| В. |
знаха́рку |
знаха́рак |
| Т. |
знаха́ркай знаха́ркаю |
знаха́ркамі |
| М. |
знаха́рцы |
знаха́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаха́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знаха́рскі |
знаха́рская |
знаха́рскае |
знаха́рскія |
| Р. |
знаха́рскага |
знаха́рскай знаха́рскае |
знаха́рскага |
знаха́рскіх |
| Д. |
знаха́рскаму |
знаха́рскай |
знаха́рскаму |
знаха́рскім |
| В. |
знаха́рскі (неадуш.) знаха́рскага (адуш.) |
знаха́рскую |
знаха́рскае |
знаха́рскія (неадуш.) знаха́рскіх (адуш.) |
| Т. |
знаха́рскім |
знаха́рскай знаха́рскаю |
знаха́рскім |
знаха́рскімі |
| М. |
знаха́рскім |
знаха́рскай |
знаха́рскім |
знаха́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаха́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знаха́рства |
| Р. |
знаха́рства |
| Д. |
знаха́рству |
| В. |
знаха́рства |
| Т. |
знаха́рствам |
| М. |
знаха́рстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Зна́хары
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Зна́хары |
| Р. |
Зна́хараў |
| Д. |
Зна́харам |
| В. |
Зна́хары |
| Т. |
Зна́харамі |
| М. |
Зна́харах |
знаха́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знаха́ру |
знаха́рым |
| 2-я ас. |
знаха́рыш |
знаха́рыце |
| 3-я ас. |
знаха́рыць |
знаха́раць |
| Прошлы час |
| м. |
знаха́рыў |
знаха́рылі |
| ж. |
знаха́рыла |
| н. |
знаха́рыла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знахо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знахо́д |
знахо́ды |
| Р. |
знахо́ду |
знахо́даў |
| Д. |
знахо́ду |
знахо́дам |
| В. |
знахо́д |
знахо́ды |
| Т. |
знахо́дам |
знахо́дамі |
| М. |
знахо́дзе |
знахо́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
знахо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знахо́джанне |
| Р. |
знахо́джання |
| Д. |
знахо́джанню |
| В. |
знахо́джанне |
| Т. |
знахо́джаннем |
| М. |
знахо́джанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.