знаё́міць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знаё́млю |
знаё́мім |
| 2-я ас. |
знаё́міш |
знаё́міце |
| 3-я ас. |
знаё́міць |
знаё́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
знаё́міў |
знаё́мілі |
| ж. |
знаё́міла |
| н. |
знаё́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знаё́м |
знаё́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
знаё́мячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаё́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знаё́мка |
знаё́мкі |
| Р. |
знаё́мкі |
знаё́мак |
| Д. |
знаё́мцы |
знаё́мкам |
| В. |
знаё́мку |
знаё́мак |
| Т. |
знаё́мкай знаё́мкаю |
знаё́мкамі |
| М. |
знаё́мцы |
знаё́мках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знаё́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знаё́мнік |
знаё́мнікі |
| Р. |
знаё́мніка |
знаё́мнікаў |
| Д. |
знаё́мніку |
знаё́мнікам |
| В. |
знаё́мніка |
знаё́мнікаў |
| Т. |
знаё́мнікам |
знаё́мнікамі |
| М. |
знаё́мніку |
знаё́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
знаё́мства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знаё́мства |
знаё́мствы |
| Р. |
знаё́мства |
знаё́мстваў |
| Д. |
знаё́мству |
знаё́мствам |
| В. |
знаё́мства |
знаё́мствы |
| Т. |
знаё́мствам |
знаё́мствамі |
| М. |
знаё́мстве |
знаё́мствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаё́мшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знаё́мшы |
знаё́мшая |
знаё́мшае |
знаё́мшыя |
| Р. |
знаё́мшага |
знаё́мшай знаё́мшае |
знаё́мшага |
знаё́мшых |
| Д. |
знаё́мшаму |
знаё́мшай |
знаё́мшаму |
знаё́мшым |
| В. |
знаё́мшы (неадуш.) знаё́мшага (адуш.) |
знаё́мшую |
знаё́мшае |
знаё́мшыя (неадуш.) знаё́мшых (адуш.) |
| Т. |
знаё́мшым |
знаё́мшай знаё́мшаю |
знаё́мшым |
знаё́мшымі |
| М. |
знаё́мшым |
знаё́мшай |
знаё́мшым |
знаё́мшых |
Крыніцы:
piskunou2012.
знаё́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знаё́мы |
знаё́мая |
знаё́мае |
знаё́мыя |
| Р. |
знаё́мага |
знаё́май знаё́мае |
знаё́мага |
знаё́мых |
| Д. |
знаё́маму |
знаё́май |
знаё́маму |
знаё́мым |
| В. |
знаё́мы (неадуш.) знаё́мага (адуш.) |
знаё́мую |
знаё́мае |
знаё́мыя (неадуш.) знаё́мых (адуш.) |
| Т. |
знаё́мым |
знаё́май знаё́маю |
знаё́мым |
знаё́мымі |
| М. |
знаё́мым |
знаё́май |
знаё́мым |
знаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаё́мы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
знаё́мы |
знаё́мыя |
| Р. |
знаё́мага |
знаё́мых |
| Д. |
знаё́маму |
знаё́мым |
| В. |
знаё́мага |
знаё́мых |
| Т. |
знаё́мым |
знаё́мымі |
| М. |
знаё́мым |
знаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаё́мы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знаё́мы |
знаё́мая |
знаё́мае |
знаё́мыя |
| Р. |
знаё́мага |
знаё́май знаё́мае |
знаё́мага |
знаё́мых |
| Д. |
знаё́маму |
знаё́май |
знаё́маму |
знаё́мым |
| В. |
знаё́мы (неадуш.) знаё́мага (адуш.) |
знаё́мую |
знаё́мае |
знаё́мыя (неадуш.) знаё́мых (адуш.) |
| Т. |
знаё́мым |
знаё́май знаё́маю |
знаё́мым |
знаё́мымі |
| М. |
знаё́мым |
знаё́май |
знаё́мым |
знаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зна́йда
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зна́йда |
зна́йды |
| Р. |
зна́йды |
зна́йд |
| Д. |
зна́йдзе |
зна́йдам |
| В. |
зна́йду |
зна́йд |
| Т. |
зна́йдай зна́йдаю |
зна́йдамі |
| М. |
зна́йдзе |
зна́йдах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.