знаё́мы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. знаё́мы знаё́мыя
Р. знаё́мага знаё́мых
Д. знаё́маму знаё́мым
В. знаё́мага знаё́мых
Т. знаё́мым знаё́мымі
М. знаё́мым знаё́мых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)