знаё́мы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
знаё́мы | знаё́мыя | |
знаё́мага | знаё́мых | |
знаё́маму | знаё́мым | |
знаё́мага | знаё́мых | |
знаё́мым | знаё́мымі | |
знаё́мым | знаё́мых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)