Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

бандзю́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бандзю́га бандзю́гі
Р. бандзю́гі бандзю́г
Д. бандзю́зе бандзю́гам
В. бандзю́гу бандзю́г
Т. бандзю́гай
бандзю́гаю
бандзю́гамі
М. бандзю́зе бандзю́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бандзю́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бандзю́га бандзю́гі
Р. бандзю́гі бандзю́г
Д. бандзю́гу бандзю́гам
В. бандзю́гу бандзю́г
Т. бандзю́гам бандзю́гамі
М. бандзю́гу бандзю́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бандзюга́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бандзюга́н бандзюга́ны
Р. бандзюга́на бандзюга́наў
Д. бандзюга́ну бандзюга́нам
В. бандзюга́на бандзюга́наў
Т. бандзюга́нам бандзюга́намі
М. бандзюга́не бандзюга́нах

Крыніцы: piskunou2012.

бандзю́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бандзю́к бандзюкі́
Р. бандзюка́ бандзюко́ў
Д. бандзюку́ бандзюка́м
В. бандзюка́ бандзюко́ў
Т. бандзюко́м бандзюка́мі
М. бандзюку́ бандзюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бандзюкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бандзюкава́ты бандзюкава́тая бандзюкава́тае бандзюкава́тыя
Р. бандзюкава́тага бандзюкава́тай
бандзюкава́тае
бандзюкава́тага бандзюкава́тых
Д. бандзюкава́таму бандзюкава́тай бандзюкава́таму бандзюкава́тым
В. бандзюкава́ты (неадуш.)
бандзюкава́тага (адуш.)
бандзюкава́тую бандзюкава́тае бандзюкава́тыя (неадуш.)
бандзюкава́тых (адуш.)
Т. бандзюкава́тым бандзюкава́тай
бандзюкава́таю
бандзюкава́тым бандзюкава́тымі
М. бандзюкава́тым бандзюкава́тай бандзюкава́тым бандзюкава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Бандо́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бандо́ры
Р. Бандо́р
Бандо́раў
Д. Бандо́рам
В. Бандо́ры
Т. Бандо́рамі
М. Бандо́рах

банду́нгскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. банду́нгскі банду́нгская банду́нгскае банду́нгскія
Р. банду́нгскага банду́нгскай
банду́нгскае
банду́нгскага банду́нгскіх
Д. банду́нгскаму банду́нгскай банду́нгскаму банду́нгскім
В. банду́нгскі (неадуш.)
банду́нгскага (адуш.)
банду́нгскую банду́нгскае банду́нгскія (неадуш.)
банду́нгскіх (адуш.)
Т. банду́нгскім банду́нгскай
банду́нгскаю
банду́нгскім банду́нгскімі
М. банду́нгскім банду́нгскай банду́нгскім банду́нгскіх

Крыніцы: piskunou2012.

банду́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. банду́ра банду́ры
Р. банду́ры банду́р
Д. банду́ры банду́рам
В. банду́ру банду́ры
Т. банду́рай
банду́раю
банду́рамі
М. банду́ры банду́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

банду́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. банду́рны банду́рная банду́рнае банду́рныя
Р. банду́рнага банду́рнай
банду́рнае
банду́рнага банду́рных
Д. банду́рнаму банду́рнай банду́рнаму банду́рным
В. банду́рны
банду́рнага
банду́рную банду́рнае банду́рныя
банду́рных
Т. банду́рным банду́рнай
банду́рнаю
банду́рным банду́рнымі
М. банду́рным банду́рнай банду́рным банду́рных

Крыніцы: tsblm1996.

Бандуры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бандуры́
Р. Бандуро́ў
Д. Бандура́м
В. Бандуры́
Т. Бандура́мі
М. Бандура́х