банду́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| банду́ра | банду́ры | |
| банду́ры | банду́р | |
| банду́ры | банду́рам | |
| банду́ру | банду́ры | |
| банду́рай банду́раю |
банду́рамі | |
| банду́ры | банду́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)