бандуры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бандуры́стка | бандуры́сткі | |
| бандуры́сткі | бандуры́стак | |
| бандуры́стцы | бандуры́сткам | |
| бандуры́стку | бандуры́стак | |
| бандуры́сткай бандуры́сткаю |
бандуры́сткамі | |
| бандуры́стцы | бандуры́стках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)