бандуры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бандуры́ст бандуры́сты
Р. бандуры́ста бандуры́стаў
Д. бандуры́сту бандуры́стам
В. бандуры́ста бандуры́стаў
Т. бандуры́стам бандуры́стамі
М. бандуры́сце бандуры́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)