бандзю́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бандзю́к бандзюкі́
Р. бандзюка́ бандзюко́ў
Д. бандзюку́ бандзюка́м
В. бандзюка́ бандзюко́ў
Т. бандзюко́м бандзюка́мі
М. бандзюку́ бандзюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)