Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

таўка́ч

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўка́ч таўкачы́
Р. таўкача́ таўкачо́ў
Д. таўкачу́ таўкача́м
В. таўка́ч таўкачы́
Т. таўкачо́м таўкача́мі
М. таўкачы́ таўкача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўкачава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таўкачава́ты таўкачава́тая таўкачава́тае таўкачава́тыя
Р. таўкачава́тага таўкачава́тай
таўкачава́тае
таўкачава́тага таўкачава́тых
Д. таўкачава́таму таўкачава́тай таўкачава́таму таўкачава́тым
В. таўкачава́ты (неадуш.)
таўкачава́тага (адуш.)
таўкачава́тую таўкачава́тае таўкачава́тыя (неадуш.)
таўкачава́тых (адуш.)
Т. таўкачава́тым таўкачава́тай
таўкачава́таю
таўкачава́тым таўкачава́тымі
М. таўкачава́тым таўкачава́тай таўкачава́тым таўкачава́тых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

таўка́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таўка́чка таўка́чкі
Р. таўка́чкі таўка́чак
Д. таўка́чцы таўка́чкам
В. таўка́чку таўка́чкі
Т. таўка́чкай
таўка́чкаю
таўка́чкамі
М. таўка́чцы таўка́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Таўкачо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Таўкачо́ва
Р. Таўкачо́ва
Д. Таўкачо́ву
В. Таўкачо́ва
Т. Таўкачо́вам
М. Таўкачо́ве

таўкачо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таўкачо́ўскі таўкачо́ўская таўкачо́ўскае таўкачо́ўскія
Р. таўкачо́ўскага таўкачо́ўскай
таўкачо́ўскае
таўкачо́ўскага таўкачо́ўскіх
Д. таўкачо́ўскаму таўкачо́ўскай таўкачо́ўскаму таўкачо́ўскім
В. таўкачо́ўскі (неадуш.)
таўкачо́ўскага (адуш.)
таўкачо́ўскую таўкачо́ўскае таўкачо́ўскія (неадуш.)
таўкачо́ўскіх (адуш.)
Т. таўкачо́ўскім таўкачо́ўскай
таўкачо́ўскаю
таўкачо́ўскім таўкачо́ўскімі
М. таўкачо́ўскім таўкачо́ўскай таўкачо́ўскім таўкачо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Таўкачо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Таўкачо́ўшчына
Р. Таўкачо́ўшчыны
Д. Таўкачо́ўшчыне
В. Таўкачо́ўшчыну
Т. Таўкачо́ўшчынай
Таўкачо́ўшчынаю
М. Таўкачо́ўшчыне

Таўкачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таўкачы́
Р. Таўкачо́ў
Д. Таўкача́м
В. Таўкачы́
Т. Таўкача́мі
М. Таўкача́х

таўка́чык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўка́чык таўка́чыкі
Р. таўка́чыка таўка́чыкаў
Д. таўка́чыку таўка́чыкам
В. таўка́чык таўка́чыкі
Т. таўка́чыкам таўка́чыкамі
М. таўка́чыку таўка́чыках

Крыніцы: piskunou2012.

таўка́чыкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. таўка́чыкі
Р. таўка́чыкаў
Д. таўка́чыкам
В. таўка́чыкі
Т. таўка́чыкамі
М. таўка́чыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Таўкачэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таўкачэ́вічы
Р. Таўкачэ́віч
Таўкачэ́вічаў
Д. Таўкачэ́вічам
В. Таўкачэ́вічы
Т. Таўкачэ́вічамі
М. Таўкачэ́вічах