інсу́льт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інсу́льт |
інсу́льты |
Р. |
інсу́льту |
інсу́льтаў |
Д. |
інсу́льту |
інсу́льтам |
В. |
інсу́льт |
інсу́льты |
Т. |
інсу́льтам |
інсу́льтамі |
М. |
інсу́льце |
інсу́льтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інсу́льтнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інсу́льтнік |
інсу́льтнікі |
Р. |
інсу́льтніка |
інсу́льтнікаў |
Д. |
інсу́льтніку |
інсу́льтнікам |
В. |
інсу́льтніка |
інсу́льтнікаў |
Т. |
інсу́льтнікам |
інсу́льтнікамі |
М. |
інсу́льтніку |
інсу́льтніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
інсу́льтніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інсу́льтніца |
інсу́льтніцы |
Р. |
інсу́льтніцы |
інсу́льтніц |
Д. |
інсу́льтніцы |
інсу́льтніцам |
В. |
інсу́льтніцу |
інсу́льтніц |
Т. |
інсу́льтніцай інсу́льтніцаю |
інсу́льтніцамі |
М. |
інсу́льтніцы |
інсу́льтніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
інсу́льтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інсу́льтны |
інсу́льтная |
інсу́льтнае |
інсу́льтныя |
Р. |
інсу́льтнага |
інсу́льтнай інсу́льтнае |
інсу́льтнага |
інсу́льтных |
Д. |
інсу́льтнаму |
інсу́льтнай |
інсу́льтнаму |
інсу́льтным |
В. |
інсу́льтны (неадуш.) інсу́льтнага (адуш.) |
інсу́льтную |
інсу́льтнае |
інсу́льтныя (неадуш.) інсу́льтных (адуш.) |
Т. |
інсу́льтным |
інсу́льтнай інсу́льтнаю |
інсу́льтным |
інсу́льтнымі |
М. |
інсу́льтным |
інсу́льтнай |
інсу́льтным |
інсу́льтных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
інсуля́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
інсуля́рнасць |
Р. |
інсуля́рнасці |
Д. |
інсуля́рнасці |
В. |
інсуля́рнасць |
Т. |
інсуля́рнасцю |
М. |
інсуля́рнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
інсурге́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інсурге́нт |
інсурге́нты |
Р. |
інсурге́нта |
інсурге́нтаў |
Д. |
інсурге́нту |
інсурге́нтам |
В. |
інсурге́нта |
інсурге́нтаў |
Т. |
інсурге́нтам |
інсурге́нтамі |
М. |
інсурге́нце |
інсурге́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інсурге́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інсурге́нцкі |
інсурге́нцкая |
інсурге́нцкае |
інсурге́нцкія |
Р. |
інсурге́нцкага |
інсурге́нцкай інсурге́нцкае |
інсурге́нцкага |
інсурге́нцкіх |
Д. |
інсурге́нцкаму |
інсурге́нцкай |
інсурге́нцкаму |
інсурге́нцкім |
В. |
інсурге́нцкі (неадуш.) інсурге́нцкага (адуш.) |
інсурге́нцкую |
інсурге́нцкае |
інсурге́нцкія (неадуш.) інсурге́нцкіх (адуш.) |
Т. |
інсурге́нцкім |
інсурге́нцкай інсурге́нцкаю |
інсурге́нцкім |
інсурге́нцкімі |
М. |
інсурге́нцкім |
інсурге́нцкай |
інсурге́нцкім |
інсурге́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
інсурэ́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
інсурэ́кцыя |
Р. |
інсурэ́кцыі |
Д. |
інсурэ́кцыі |
В. |
інсурэ́кцыю |
Т. |
інсурэ́кцыяй інсурэ́кцыяю |
М. |
інсурэ́кцыі |
Крыніцы:
piskunou2012.