інсу́льтнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
інсу́льтнік | інсу́льтнікі | |
інсу́льтніка | інсу́льтнікаў | |
інсу́льтніку | інсу́льтнікам | |
інсу́льтніка | інсу́льтнікаў | |
інсу́льтнікам | інсу́льтнікамі | |
інсу́льтніку | інсу́льтніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)