індыка́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
індыка́н |
індыка́ны |
Р. |
індыка́ну |
індыка́наў |
Д. |
індыка́ну |
індыка́нам |
В. |
індыка́н |
індыка́ны |
Т. |
індыка́нам |
індыка́намі |
М. |
індыка́не |
індыка́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
індыка́тар
‘прыбор’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
індыка́тар |
індыка́тары |
Р. |
індыка́тара |
індыка́тараў |
Д. |
індыка́тару |
індыка́тарам |
В. |
індыка́тар |
індыка́тары |
Т. |
індыка́тарам |
індыка́тарамі |
М. |
індыка́тары |
індыка́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
індыка́тар
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
індыка́тар |
індыка́тары |
Р. |
індыка́тару |
індыка́тараў |
Д. |
індыка́тару |
індыка́тарам |
В. |
індыка́тар |
індыка́тары |
Т. |
індыка́тарам |
індыка́тарамі |
М. |
індыка́тары |
індыка́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
індыка́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
індыка́тарны |
індыка́тарная |
індыка́тарнае |
індыка́тарныя |
Р. |
індыка́тарнага |
індыка́тарнай індыка́тарнае |
індыка́тарнага |
індыка́тарных |
Д. |
індыка́тарнаму |
індыка́тарнай |
індыка́тарнаму |
індыка́тарным |
В. |
індыка́тарны (неадуш.) індыка́тарнага (адуш.) |
індыка́тарную |
індыка́тарнае |
індыка́тарныя (неадуш.) індыка́тарных (адуш.) |
Т. |
індыка́тарным |
індыка́тарнай індыка́тарнаю |
індыка́тарным |
індыка́тарнымі |
М. |
індыка́тарным |
індыка́тарнай |
індыка́тарным |
індыка́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
індыкатры́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
індыкатры́са |
індыкатры́сы |
Р. |
індыкатры́сы |
індыкатры́с |
Д. |
індыкатры́се |
індыкатры́сам |
В. |
індыкатры́су |
індыкатры́сы |
Т. |
індыкатры́сай індыкатры́саю |
індыкатры́самі |
М. |
індыкатры́се |
індыкатры́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
індыкаты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
індыкаты́ў |
Р. |
індыкаты́ва |
Д. |
індыкаты́ву |
В. |
індыкаты́ў |
Т. |
індыкаты́вам |
М. |
індыкаты́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
індыкаты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
індыкаты́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
індыкаты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
індыкаты́ўны |
індыкаты́ўная |
індыкаты́ўнае |
індыкаты́ўныя |
Р. |
індыкаты́ўнага |
індыкаты́ўнай індыкаты́ўнае |
індыкаты́ўнага |
індыкаты́ўных |
Д. |
індыкаты́ўнаму |
індыкаты́ўнай |
індыкаты́ўнаму |
індыкаты́ўным |
В. |
індыкаты́ўны (неадуш.) індыкаты́ўнага (адуш.) |
індыкаты́ўную |
індыкаты́ўнае |
індыкаты́ўныя (неадуш.) індыкаты́ўных (адуш.) |
Т. |
індыкаты́ўным |
індыкаты́ўнай індыкаты́ўнаю |
індыкаты́ўным |
індыкаты́ўнымі |
М. |
індыкаты́ўным |
індыкаты́ўнай |
індыкаты́ўным |
індыкаты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
індыкатэ́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
індыкатэ́рый |
Р. |
індыкатэ́рыя |
Д. |
індыкатэ́рыю |
В. |
індыкатэ́рый |
Т. |
індыкатэ́рыем |
М. |
індыкатэ́рыі |
Крыніцы:
sbm2012.