таркрэтава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
таркрэту́ецца |
таркрэту́юцца |
Прошлы час |
м. |
таркрэтава́ўся |
таркрэтава́ліся |
ж. |
таркрэтава́лася |
н. |
таркрэтава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
таркрэтава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
таркрэтава́ць
‘нанесці (наносіць) на паверхню бетонную сумесь або тынкоўку’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
таркрэту́ю |
таркрэту́ем |
2-я ас. |
таркрэту́еш |
таркрэту́еце |
3-я ас. |
таркрэту́е |
таркрэту́юць |
Прошлы час |
м. |
таркрэтава́ў |
таркрэтава́лі |
ж. |
таркрэтава́ла |
н. |
таркрэтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
таркрэту́й |
таркрэту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
таркрэту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
таркрэтава́ць
‘нанесці (наносіць) на паверхню бетонную сумесь або тынкоўку’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
таркрэту́ю |
таркрэту́ем |
2-я ас. |
таркрэту́еш |
таркрэту́еце |
3-я ас. |
таркрэту́е |
таркрэту́юць |
Прошлы час |
м. |
таркрэтава́ў |
таркрэтава́лі |
ж. |
таркрэтава́ла |
н. |
таркрэтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
таркрэту́й |
таркрэту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
таркрэтава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
таркрэ́т-бето́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
таркрэ́т-бето́н |
таркрэ́т-бето́ны |
Р. |
таркрэ́т-бето́ну |
таркрэ́т-бето́наў |
Д. |
таркрэ́т-бето́ну |
таркрэ́т-бето́нам |
В. |
таркрэ́т-бето́н |
таркрэ́т-бето́ны |
Т. |
таркрэ́т-бето́нам |
таркрэ́т-бето́намі |
М. |
таркрэ́т-бето́не |
таркрэ́т-бето́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарлата́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тарлата́н |
Р. |
тарлата́ну |
Д. |
тарлата́ну |
В. |
тарлата́н |
Т. |
тарлата́нам |
М. |
тарлата́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарлата́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тарлата́навы |
тарлата́навая |
тарлата́навае |
тарлата́навыя |
Р. |
тарлата́навага |
тарлата́навай тарлата́навае |
тарлата́навага |
тарлата́навых |
Д. |
тарлата́наваму |
тарлата́навай |
тарлата́наваму |
тарлата́навым |
В. |
тарлата́навы (неадуш.) тарлата́навага (адуш.) |
тарлата́навую |
тарлата́навае |
тарлата́навыя (неадуш.) тарлата́навых (адуш.) |
Т. |
тарлата́навым |
тарлата́навай тарлата́наваю |
тарлата́навым |
тарлата́навымі |
М. |
тарлата́навым |
тарлата́навай |
тарлата́навым |
тарлата́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармажэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тармажэ́нне |
Р. |
тармажэ́ння |
Д. |
тармажэ́нню |
В. |
тармажэ́нне |
Т. |
тармажэ́ннем |
М. |
тармажэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармазі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
тармо́зіцца |
тармо́зяцца |
Прошлы час |
м. |
тармазі́ўся |
тармазі́ліся |
ж. |
тармазі́лася |
н. |
тармазі́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармазі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тармажу́ |
тармо́зім |
2-я ас. |
тармо́зіш |
тармо́зіце |
3-я ас. |
тармо́зіць |
тармо́зяць |
Прошлы час |
м. |
тармазі́ў |
тармазі́лі |
ж. |
тармазі́ла |
н. |
тармазі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тармазі́ |
тармазі́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тармо́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.