таркрэтава́ць

‘нанесці (наносіць) на паверхню бетонную сумесь або тынкоўку’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. таркрэту́ю таркрэту́ем
2-я ас. таркрэту́еш таркрэту́еце
3-я ас. таркрэту́е таркрэту́юць
Прошлы час
м. таркрэтава́ў таркрэтава́лі
ж. таркрэтава́ла
н. таркрэтава́ла
Загадны лад
2-я ас. таркрэту́й таркрэту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час таркрэтава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)