Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

паматло́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паматло́шаны паматло́шаная паматло́шанае паматло́шаныя
Р. паматло́шанага паматло́шанай
паматло́шанае
паматло́шанага паматло́шаных
Д. паматло́шанаму паматло́шанай паматло́шанаму паматло́шаным
В. паматло́шаны (неадуш.)
паматло́шанага (адуш.)
паматло́шаную паматло́шанае паматло́шаныя (неадуш.)
паматло́шаных (адуш.)
Т. паматло́шаным паматло́шанай
паматло́шанаю
паматло́шаным паматло́шанымі
М. паматло́шаным паматло́шанай паматло́шаным паматло́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

паматля́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паматля́ецца паматля́юцца
Прошлы час
м. паматля́ўся паматля́ліся
ж. паматля́лася
н. паматля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паматля́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паматля́ю паматля́ем
2-я ас. паматля́еш паматля́еце
3-я ас. паматля́е паматля́юць
Прошлы час
м. паматля́ў паматля́лі
ж. паматля́ла
н. паматля́ла
Загадны лад
2-я ас. паматля́й паматля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паматля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паматы́чыць

‘парыхліць што-небудзь матыкай’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паматы́чу паматы́чым
2-я ас. паматы́чыш паматы́чыце
3-я ас. паматы́чыць паматы́чаць
Прошлы час
м. паматы́чыў паматы́чылі
ж. паматы́чыла
н. паматы́чыла
Загадны лад
2-я ас. паматы́ч паматы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час паматы́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

памаўза́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. памаўза́ памаўзы́
Р. памаўзы́ памаўзо́ў
Д. памаўзе́ памаўза́м
В. памаўзу́ памаўзо́ў
Т. памаўзо́й
памаўзо́ю
памаўза́мі
М. памаўзе́ памаўза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

памаўза́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. памаўза́ памаўзы́
Р. памаўзы́ памаўзо́ў
Д. памаўзе́ памаўза́м
В. памаўзу́ памаўзо́ў
Т. памаўзо́й
памаўзо́ю
памаўза́мі
М. памаўзе́ памаўза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

памаўзава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. памаўзава́ты памаўзава́тая памаўзава́тае памаўзава́тыя
Р. памаўзава́тага памаўзава́тай
памаўзава́тае
памаўзава́тага памаўзава́тых
Д. памаўзава́таму памаўзава́тай памаўзава́таму памаўзава́тым
В. памаўзава́ты (неадуш.)
памаўзава́тага (адуш.)
памаўзава́тую памаўзава́тае памаўзава́тыя (неадуш.)
памаўзава́тых (адуш.)
Т. памаўзава́тым памаўзава́тай
памаўзава́таю
памаўзава́тым памаўзава́тымі
М. памаўзава́тым памаўзава́тай памаўзава́тым памаўзава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

памаўзлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
памаўзлі́ва памаўзлі́вей -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

памаўзлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. памаўзлі́васць
Р. памаўзлі́васці
Д. памаўзлі́васці
В. памаўзлі́васць
Т. памаўзлі́васцю
М. памаўзлі́васці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

памаўзлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. памаўзлі́вы памаўзлі́вая памаўзлі́вае памаўзлі́выя
Р. памаўзлі́вага памаўзлі́вай
памаўзлі́вае
памаўзлі́вага памаўзлі́вых
Д. памаўзлі́ваму памаўзлі́вай памаўзлі́ваму памаўзлі́вым
В. памаўзлі́вы (неадуш.)
памаўзлі́вага (адуш.)
памаўзлі́вую памаўзлі́вае памаўзлі́выя (неадуш.)
памаўзлі́вых (адуш.)
Т. памаўзлі́вым памаўзлі́вай
памаўзлі́ваю
памаўзлі́вым памаўзлі́вымі
М. памаўзлі́вым памаўзлі́вай памаўзлі́вым памаўзлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.