паматы́чыць
‘парыхліць што-небудзь матыкай’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паматы́чу | паматы́чым | |
| паматы́чыш | паматы́чыце | |
| паматы́чыць | паматы́чаць | |
| Прошлы час | ||
| паматы́чыў | паматы́чылі | |
| паматы́чыла | ||
| паматы́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| паматы́ч | паматы́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паматы́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)