падазрава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
падазраю́ |
падазраё́м |
2-я ас. |
падазрае́ш |
падазраяце́ |
3-я ас. |
падазрае́ |
падазраю́ць |
Прошлы час |
м. |
падазрава́ў |
падазрава́лі |
ж. |
падазрава́ла |
н. |
падазрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
падазрава́й |
падазрава́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
падазраючы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падазрава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
падазрава́ю |
падазрава́ем |
2-я ас. |
падазрава́еш |
падазрава́еце |
3-я ас. |
падазрава́е |
падазрава́юць |
Прошлы час |
м. |
падазрава́ў |
падазрава́лі |
ж. |
падазрава́ла |
н. |
падазрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
падазрава́й |
падазрава́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
падазрава́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падазро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
падазро́н |
Р. |
падазро́ну |
Д. |
падазро́ну |
В. |
падазро́н |
Т. |
падазро́нам |
М. |
падазро́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
падазро́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
падазро́на |
падазро́ней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
падазро́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
падазро́насць |
Р. |
падазро́насці |
Д. |
падазро́насці |
В. |
падазро́насць |
Т. |
падазро́насцю |
М. |
падазро́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падазро́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
падазро́ны |
падазро́ная |
падазро́нае |
падазро́ныя |
Р. |
падазро́нага |
падазро́най падазро́нае |
падазро́нага |
падазро́ных |
Д. |
падазро́наму |
падазро́най |
падазро́наму |
падазро́ным |
В. |
падазро́ны (неадуш.) падазро́нага (адуш.) |
падазро́ную |
падазро́нае |
падазро́ныя (неадуш.) падазро́ных (адуш.) |
Т. |
падазро́ным |
падазро́най падазро́наю |
падазро́ным |
падазро́нымі |
М. |
падазро́ным |
падазро́най |
падазро́ным |
падазро́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падазро́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
падазро́ны |
падазро́ная |
падазро́нае |
падазро́ныя |
Р. |
падазро́нага |
падазро́най падазро́нае |
падазро́нага |
падазро́ных |
Д. |
падазро́наму |
падазро́най |
падазро́наму |
падазро́ным |
В. |
падазро́ны (неадуш.) падазро́нага (адуш.) |
падазро́ную |
падазро́нае |
падазро́ныя (неадуш.) падазро́ных (адуш.) |
Т. |
падазро́ным |
падазро́най падазро́наю |
падазро́ным |
падазро́нымі |
М. |
падазро́ным |
падазро́най |
падазро́ным |
падазро́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падазро́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
падазро́ны |
падазро́ная |
падазро́нае |
падазро́ныя |
Р. |
падазро́нага |
падазро́най падазро́нае |
падазро́нага |
падазро́ных |
Д. |
падазро́наму |
падазро́най |
падазро́наму |
падазро́ным |
В. |
падазро́ны (неадуш.) падазро́нага (адуш.) |
падазро́ную |
падазро́нае |
падазро́ныя (неадуш.) падазро́ных (адуш.) |
Т. |
падазро́ным |
падазро́най падазро́наю |
падазро́ным |
падазро́нымі |
М. |
падазро́ным |
падазро́най |
падазро́ным |
падазро́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падазрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
падазрэ́нне |
падазрэ́нні |
Р. |
падазрэ́ння |
падазрэ́нняў |
Д. |
падазрэ́нню |
падазрэ́нням |
В. |
падазрэ́нне |
падазрэ́нні |
Т. |
падазрэ́ннем |
падазрэ́ннямі |
М. |
падазрэ́нні |
падазрэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.