падазрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падазрэ́нне | падазрэ́нні | |
| падазрэ́ння | падазрэ́нняў | |
| падазрэ́нню | падазрэ́нням | |
| падазрэ́нне | падазрэ́нні | |
| падазрэ́ннем | падазрэ́ннямі | |
| падазрэ́нні | падазрэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)