алейкемі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
алейкемі́чны |
алейкемі́чная |
алейкемі́чнае |
алейкемі́чныя |
| Р. |
алейкемі́чнага |
алейкемі́чнай алейкемі́чнае |
алейкемі́чнага |
алейкемі́чных |
| Д. |
алейкемі́чнаму |
алейкемі́чнай |
алейкемі́чнаму |
алейкемі́чным |
| В. |
алейкемі́чны (неадуш.) алейкемі́чнага (адуш.) |
алейкемі́чную |
алейкемі́чнае |
алейкемі́чныя (неадуш.) алейкемі́чных (адуш.) |
| Т. |
алейкемі́чным |
алейкемі́чнай алейкемі́чнаю |
алейкемі́чным |
алейкемі́чнымі |
| М. |
алейкемі́чным |
алейкемі́чнай |
алейкемі́чным |
алейкемі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
алейкемі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
алейкемі́я |
| Р. |
алейкемі́і |
| Д. |
алейкемі́і |
| В. |
алейкемі́ю |
| Т. |
алейкемі́яй алейкемі́яю |
| М. |
алейкемі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
але́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
але́йнасць |
| Р. |
але́йнасці |
| Д. |
але́йнасці |
| В. |
але́йнасць |
| Т. |
але́йнасцю |
| М. |
але́йнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
але́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
але́йнік |
але́йнікі |
| Р. |
але́йніка |
але́йнікаў |
| Д. |
але́йніку |
але́йнікам |
| В. |
але́йніка |
але́йнікаў |
| Т. |
але́йнікам |
але́йнікамі |
| М. |
але́йніку |
але́йніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Але́йнікаў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Але́йнікаў |
| Р. |
Але́йнікава |
| Д. |
Але́йнікаву |
| В. |
Але́йнікаў |
| Т. |
Але́йнікавам |
| М. |
Але́йнікаве |
Але́йнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Але́йнікі |
| Р. |
Але́йнікаў |
| Д. |
Але́йнікам |
| В. |
Але́йнікі |
| Т. |
Але́йнікамі |
| М. |
Але́йніках |
але́йніца
‘бутэлька, каністра для алею’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
але́йніца |
але́йніцы |
| Р. |
але́йніцы |
але́йніц |
| Д. |
але́йніцы |
але́йніцам |
| В. |
але́йніцу |
але́йніцы |
| Т. |
але́йніцай але́йніцаю |
але́йніцамі |
| М. |
але́йніцы |
але́йніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
але́йніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
але́йніцтва |
| Р. |
але́йніцтва |
| Д. |
але́йніцтву |
| В. |
але́йніцтва |
| Т. |
але́йніцтвам |
| М. |
але́йніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.