але́йніца

‘бутэлька, каністра для алею’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. але́йніца але́йніцы
Р. але́йніцы але́йніц
Д. але́йніцы але́йніцам
В. але́йніцу але́йніцы
Т. але́йніцай
але́йніцаю		 але́йніцамі
М. але́йніцы але́йніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)