узаемапраніка́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узаемапраніка́ецца |
узаемапраніка́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
узаемапраніка́ўся |
узаемапраніка́ліся |
| ж. |
узаемапраніка́лася |
| н. |
узаемапраніка́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узаемапраніка́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узаемапраніка́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узаемапраніка́е |
узаемапраніка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узаемапраніка́ў |
узаемапраніка́лі |
| ж. |
узаемапраніка́ла |
| н. |
узаемапраніка́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узаемапраніка́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
узаемапранікне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узаемапранікне́нне |
| Р. |
узаемапранікне́ння |
| Д. |
узаемапранікне́нню |
| В. |
узаемапранікне́нне |
| Т. |
узаемапранікне́ннем |
| М. |
узаемапранікне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узаемапрызна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узаемапрызна́нне |
| Р. |
узаемапрызна́ння |
| Д. |
узаемапрызна́нню |
| В. |
узаемапрызна́нне |
| Т. |
узаемапрызна́ннем |
| М. |
узаемапрызна́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
узаемапрыма́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| узаемапрыма́льна |
узаемапрыма́льней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
узаемапрыма́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узаемапрыма́льнасць |
| Р. |
узаемапрыма́льнасці |
| Д. |
узаемапрыма́льнасці |
| В. |
узаемапрыма́льнасць |
| Т. |
узаемапрыма́льнасцю |
| М. |
узаемапрыма́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
узаемапрыцяга́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узаемапрыцяга́льнасць |
| Р. |
узаемапрыцяга́льнасці |
| Д. |
узаемапрыцяга́льнасці |
| В. |
узаемапрыцяга́льнасць |
| Т. |
узаемапрыцяга́льнасцю |
| М. |
узаемапрыцяга́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
узаемапрыцягне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узаемапрыцягне́нне |
узаемапрыцягне́нні |
| Р. |
узаемапрыцягне́ння |
узаемапрыцягне́нняў |
| Д. |
узаемапрыцягне́нню |
узаемапрыцягне́нням |
| В. |
узаемапрыцягне́нне |
узаемапрыцягне́нні |
| Т. |
узаемапрыцягне́ннем |
узаемапрыцягне́ннямі |
| М. |
узаемапрыцягне́нні |
узаемапрыцягне́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.