узаемапранікне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
узаемапранікне́нне | |
узаемапранікне́ння | |
узаемапранікне́нню | |
узаемапранікне́нне | |
узаемапранікне́ннем | |
узаемапранікне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)