Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

трыбуна́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	трыбуна́льны	трыбуна́льная	трыбуна́льнае	трыбуна́льныя
Р.	трыбуна́льнага	трыбуна́льнай трыбуна́льнае	трыбуна́льнага	трыбуна́льных
Д.	трыбуна́льнаму	трыбуна́льнай	трыбуна́льнаму	трыбуна́льным
В.	трыбуна́льны (неадуш.) трыбуна́льнага (адуш.)	трыбуна́льную	трыбуна́льнае	трыбуна́льныя (неадуш.) трыбуна́льных (адуш.)
Т.	трыбуна́льным	трыбуна́льнай трыбуна́льнаю	трыбуна́льным	трыбуна́льнымі
М.	трыбуна́льным	трыбуна́льнай	трыбуна́льным	трыбуна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

трыбуна́льскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	трыбуна́льскі	трыбуна́льская	трыбуна́льскае	трыбуна́льскія
Р.	трыбуна́льскага	трыбуна́льскай трыбуна́льскае	трыбуна́льскага	трыбуна́льскіх
Д.	трыбуна́льскаму	трыбуна́льскай	трыбуна́льскаму	трыбуна́льскім
В.	трыбуна́льскі (неадуш.) трыбуна́льскага (адуш.)	трыбуна́льскую	трыбуна́льскае	трыбуна́льскія (неадуш.) трыбуна́льскіх (адуш.)
Т.	трыбуна́льскім	трыбуна́льскай трыбуна́льскаю	трыбуна́льскім	трыбуна́льскімі
М.	трыбуна́льскім	трыбуна́льскай	трыбуна́льскім	трыбуна́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

трыбуна́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

трыбу́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

трыбу́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	трыбу́нны	трыбу́нная	трыбу́ннае	трыбу́нныя
Р.	трыбу́ннага	трыбу́ннай трыбу́ннае	трыбу́ннага	трыбу́нных
Д.	трыбу́ннаму	трыбу́ннай	трыбу́ннаму	трыбу́нным
В.	трыбу́нны (неадуш.) трыбу́ннага (адуш.)	трыбу́нную	трыбу́ннае	трыбу́нныя (неадуш.) трыбу́нных (адуш.)
Т.	трыбу́нным	трыбу́ннай трыбу́ннаю	трыбу́нным	трыбу́ннымі
М.	трыбу́нным	трыбу́ннай	трыбу́нным	трыбу́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

трыбу́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыбухава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	трыбухава́ты	трыбухава́тая	трыбухава́тае	трыбухава́тыя
Р.	трыбухава́тага	трыбухава́тай трыбухава́тае	трыбухава́тага	трыбухава́тых
Д.	трыбухава́таму	трыбухава́тай	трыбухава́таму	трыбухава́тым
В.	трыбухава́ты (неадуш.) трыбухава́тага (адуш.)	трыбухава́тую	трыбухава́тае	трыбухава́тыя (неадуш.) трыбухава́тых (адуш.)
Т.	трыбухава́тым	трыбухава́тай трыбухава́таю	трыбухава́тым	трыбухава́тымі
М.	трыбухава́тым	трыбухава́тай	трыбухава́тым	трыбухава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

трыбуха́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

трыбуха́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	трыбуха́ты	трыбуха́тая	трыбуха́тае	трыбуха́тыя
Р.	трыбуха́тага	трыбуха́тай трыбуха́тае	трыбуха́тага	трыбуха́тых
Д.	трыбуха́таму	трыбуха́тай	трыбуха́таму	трыбуха́тым
В.	трыбуха́ты (неадуш.) трыбуха́тага (адуш.)	трыбуха́тую	трыбуха́тае	трыбуха́тыя (неадуш.) трыбуха́тых (адуш.)
Т.	трыбуха́тым	трыбуха́тай трыбуха́таю	трыбуха́тым	трыбуха́тымі
М.	трыбуха́тым	трыбуха́тай	трыбуха́тым	трыбуха́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыбуха́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum