трыбу́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыбу́х трыбухі́
Р. трыбуха́ трыбухо́ў
Д. трыбуху́ трыбуха́м
В. трыбу́х трыбухі́
Т. трыбухо́м трыбуха́мі
М. трыбуху́ трыбуха́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)