трыбу́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трыбу́х | трыбухі́ | |
| трыбуха́ | трыбухо́ў | |
| трыбуху́ | трыбуха́м | |
| трыбу́х | трыбухі́ | |
| трыбухо́м | трыбуха́мі | |
| трыбуху́ | трыбуха́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)