трыбуха́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыбуха́ч трыбухачы́
Р. трыбухача́ трыбухачо́ў
Д. трыбухачу́ трыбухача́м
В. трыбухача́ трыбухачо́ў
Т. трыбухачо́м трыбухача́мі
М. трыбухачу́ трыбухача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)