Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

разбро́дзіца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. разбро́дзіца
Р. разбро́дзіцы
Д. разбро́дзіцы
В. разбро́дзіцу
Т. разбро́дзіцай
разбро́дзіцаю
М. разбро́дзіцы

Крыніцы: piskunou2012.

разбро́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбро́длівы разбро́длівая разбро́длівае разбро́длівыя
Р. разбро́длівага разбро́длівай
разбро́длівае		 разбро́длівага разбро́длівых
Д. разбро́дліваму разбро́длівай разбро́дліваму разбро́длівым
В. разбро́длівы (неадуш.)
разбро́длівага (адуш.)		 разбро́длівую разбро́длівае разбро́длівыя (неадуш.)
разбро́длівых (адуш.)
Т. разбро́длівым разбро́длівай
разбро́дліваю		 разбро́длівым разбро́длівымі
М. разбро́длівым разбро́длівай разбро́длівым разбро́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

разбро́ханы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбро́ханы разбро́ханая разбро́ханае разбро́ханыя
Р. разбро́ханага разбро́ханай
разбро́ханае		 разбро́ханага разбро́ханых
Д. разбро́ханаму разбро́ханай разбро́ханаму разбро́ханым
В. разбро́ханы (неадуш.)
разбро́ханага (адуш.)		 разбро́ханую разбро́ханае разбро́ханыя (неадуш.)
разбро́ханых (адуш.)
Т. разбро́ханым разбро́ханай
разбро́ханаю		 разбро́ханым разбро́ханымі
М. разбро́ханым разбро́ханай разбро́ханым разбро́ханых

Крыніцы: piskunou2012.

разбро́ханы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбро́ханы разбро́ханая разбро́ханае разбро́ханыя
Р. разбро́ханага разбро́ханай
разбро́ханае		 разбро́ханага разбро́ханых
Д. разбро́ханаму разбро́ханай разбро́ханаму разбро́ханым
В. разбро́ханы (неадуш.)
разбро́ханага (адуш.)		 разбро́ханую разбро́ханае разбро́ханыя (неадуш.)
разбро́ханых (адуш.)
Т. разбро́ханым разбро́ханай
разбро́ханаю		 разбро́ханым разбро́ханымі
М. разбро́ханым разбро́ханай разбро́ханым разбро́ханых

Крыніцы: piskunou2012.

разбро́хаць

‘расплюхаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбро́хаю разбро́хаем
2-я ас. разбро́хаеш разбро́хаеце
3-я ас. разбро́хае разбро́хаюць
Прошлы час
м. разбро́хаў разбро́халі
ж. разбро́хала
н. разбро́хала
Загадны лад
2-я ас. разбро́хай разбро́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбро́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

разбруза́ць

‘брадзіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. разбруза́е разбруза́юць
Прошлы час
м. разбруза́ў разбруза́лі
ж. разбруза́ла
н. разбруза́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбруза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

разбру́злы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбру́злы разбру́злая разбру́злае разбру́злыя
Р. разбру́злага разбру́злай
разбру́злае		 разбру́злага разбру́злых
Д. разбру́зламу разбру́злай разбру́зламу разбру́злым
В. разбру́злы (неадуш.)
разбру́злага (адуш.)		 разбру́злую разбру́злае разбру́злыя (неадуш.)
разбру́злых (адуш.)
Т. разбру́злым разбру́злай
разбру́злаю		 разбру́злым разбру́злымі
М. разбру́злым разбру́злай разбру́злым разбру́злых

Крыніцы: piskunou2012.

разбру́знуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбру́зну разбру́знем
2-я ас. разбру́знеш разбру́знеце
3-я ас. разбру́зне разбру́знуць
Прошлы час
м. разбру́знуў разбру́знулі
ж. разбру́знула
н. разбру́знула
Загадны лад
2-я ас. разбру́зні разбру́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбру́знуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

разбрухаце́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбрухаце́лы разбрухаце́лая разбрухаце́лае разбрухаце́лыя
Р. разбрухаце́лага разбрухаце́лай
разбрухаце́лае		 разбрухаце́лага разбрухаце́лых
Д. разбрухаце́ламу разбрухаце́лай разбрухаце́ламу разбрухаце́лым
В. разбрухаце́лы (неадуш.)
разбрухаце́лага (адуш.)		 разбрухаце́лую разбрухаце́лае разбрухаце́лыя (неадуш.)
разбрухаце́лых (адуш.)
Т. разбрухаце́лым разбрухаце́лай
разбрухаце́лаю		 разбрухаце́лым разбрухаце́лымі
М. разбрухаце́лым разбрухаце́лай разбрухаце́лым разбрухаце́лых

Крыніцы: piskunou2012.

разбрухаце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбрухаце́ю разбрухаце́ем
2-я ас. разбрухаце́еш разбрухаце́еце
3-я ас. разбрухаце́е разбрухаце́юць
Прошлы час
м. разбрухаце́ў разбрухаце́лі
ж. разбрухаце́ла
н. разбрухаце́ла
Загадны лад
2-я ас. разбрухаце́й разбрухаце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбрухаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.