разбро́хаць
‘расплюхаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| разбро́хаю | разбро́хаем | |
| разбро́хаеш | разбро́хаеце | |
| разбро́хае | разбро́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| разбро́хаў | разбро́халі | |
| разбро́хала | ||
| разбро́хала | ||
| Загадны лад | ||
| разбро́хай | разбро́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| разбро́хаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)