самазва́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самазва́нец | самазва́нцы | |
| самазва́нца | самазва́нцаў | |
| самазва́нцу | самазва́нцам | |
| самазва́нца | самазва́нцаў | |
| самазва́нцам | самазва́нцамі | |
| самазва́нцу | самазва́нцах |
Крыніцы:
самазва́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самазва́нец | самазва́нцы | |
| самазва́нца | самазва́нцаў | |
| самазва́нцу | самазва́нцам | |
| самазва́нца | самазва́нцаў | |
| самазва́нцам | самазва́нцамі | |
| самазва́нцу | самазва́нцах |
Крыніцы:
самазва́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самазва́нка | самазва́нкі | |
| самазва́нкі | самазва́нак | |
| самазва́нцы | самазва́нкам | |
| самазва́нку | самазва́нак | |
| самазва́нкай самазва́нкаю |
самазва́нкамі | |
| самазва́нцы | самазва́нках |
Крыніцы:
самазва́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазва́нства | |
| самазва́нства | |
| самазва́нству | |
| самазва́нства | |
| самазва́нствам | |
| самазва́нстве |
Крыніцы:
самазва́ны
прыметнік, адносны
| самазва́ны | самазва́ная | самазва́нае | самазва́ныя | |
| самазва́нага | самазва́най самазва́нае |
самазва́нага | самазва́ных | |
| самазва́наму | самазва́най | самазва́наму | самазва́ным | |
| самазва́ны ( самазва́нага ( |
самазва́ную | самазва́нае | самазва́ныя ( самазва́ных ( |
|
| самазва́ным | самазва́най самазва́наю |
самазва́ным | самазва́нымі | |
| самазва́ным | самазва́най | самазва́ным | самазва́ных | |
Крыніцы:
самазваро́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самазваро́т | самазваро́ты | |
| самазваро́ту | самазваро́таў | |
| самазваро́ту | самазваро́там | |
| самазваро́т | самазваро́ты | |
| самазваро́там | самазваро́тамі | |
| самазваро́це | самазваро́тах |
Крыніцы:
самазгара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазгара́нне | |
| самазгара́ння | |
| самазгара́нню | |
| самазгара́нне | |
| самазгара́ннем | |
| самазгара́нні |
Крыніцы:
самазгнібе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазгнібе́нне | самазгнібе́нні | |
| самазгнібе́ння | самазгнібе́нняў | |
| самазгнібе́нню | самазгнібе́нням | |
| самазгнібе́нне | самазгнібе́нні | |
| самазгнібе́ннем | самазгнібе́ннямі | |
| самазгнібе́нні | самазгнібе́ннях |
Крыніцы:
самаздавальне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаздавальне́нне | самаздавальне́нні | |
| самаздавальне́ння | самаздавальне́нняў | |
| самаздавальне́нню | самаздавальне́нням | |
| самаздавальне́нне | самаздавальне́нні | |
| самаздавальне́ннем | самаздавальне́ннямі | |
| самаздавальне́нні | самаздавальне́ннях |
Крыніцы:
самаздаво́лена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| самаздаво́лена | самаздаво́леней | - |
Крыніцы:
самаздаво́ленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| самаздаво́ленасць | |
| самаздаво́ленасці | |
| самаздаво́ленасці | |
| самаздаво́ленасць | |
| самаздаво́ленасцю | |
| самаздаво́ленасці |
Крыніцы: