самазгнібе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазгнібе́нне | самазгнібе́нні | |
| самазгнібе́ння | самазгнібе́нняў | |
| самазгнібе́нню | самазгнібе́нням | |
| самазгнібе́нне | самазгнібе́нні | |
| самазгнібе́ннем | самазгнібе́ннямі | |
| самазгнібе́нні | самазгнібе́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)