самаздавальне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаздавальне́нне | самаздавальне́нні | |
| самаздавальне́ння | самаздавальне́нняў | |
| самаздавальне́нню | самаздавальне́нням | |
| самаздавальне́нне | самаздавальне́нні | |
| самаздавальне́ннем | самаздавальне́ннямі | |
| самаздавальне́нні | самаздавальне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)